nie dodatnio

См. также в других словарях:

• dobry — dobrybrzy, lepszy 1. «życzliwy, skłonny do pomagania; łagodny, serdeczny, przyjazny» Dobre serce. Dobry uśmiech. Dobrzy ludzie. ∆ Bądź tak dobry «zwrot grzecznościowy poprzedzający prośbę o coś» ◊ Dać, powiedzieć komuś dobre słowo «przemówić do… …   Słownik języka polskiego

• mocny [słaby] punkt — {{/stl 13}}{{stl 7}}1. temat, dziedzina, specjalność, w których ktoś bardzo dobrze (słabo) się orientuje, to, na czym się ktoś zna (nie zna); też: pozytywna (negatywna) cecha czegoś, wyróżniająca się dodatnio (ujemnie) na tle innych : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… …   Słownik języka polskiego

• dobrze — lepiej 1. «w należyty sposób, we właściwym stopniu; należycie, odpowiednio, jak trzeba» a) «starannie, pilnie, dokładnie» Dobrze coś pamiętać. Dobrze spełniać swoje obowiązki. Dobrze strzec tajemnicy. ∆ Dobrze wychowany, ułożony «znający zasady… …   Słownik języka polskiego

• dobrze — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., lepiej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zgodnie z wymaganiami; umiejętnie, trafnie, prawidłowo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dobrze wypełnić kwestionariusz. Dobrze coś zakwalifikować. Ktoś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• chwalić — ndk VIa, chwalićlę, chwalićlisz, chwal, chwalićlił, chwalićlony 1. «mówić o kimś, o czymś z uznaniem, aprobatą; oceniać dodatnio» Chwalić dziecko za pilność. Chwalić żonę przed mężem. Chwalić czyjąś gospodarność. Chwalono ją, że taka oszczędna. ◊ …   Słownik języka polskiego

• pójść — dk, pójdę, pójdziesz, pójdź, poszedł, poszła, poszli 1. «udać się dokądś, idąc skierować się w którąś stronę; podążyć» Pójść do kina, na spacer. Pójść na przełaj, przed siebie. Pójść w stronę lasu. Pójść szybkimi krokami. Ogary poszły w las.… …   Słownik języka polskiego

• służyć — ndk VIb, służyćżę, służyćżysz, służ, służyćył 1. «pracować u kogoś, zajmując się sprzątaniem, pomaganiem w czynnościach gospodarskich, porządkowych itp., otrzymując za to wynagrodzenie; pełnić posługi osobiste przy kimś» Służyć u kogoś za… …   Słownik języka polskiego

• lepszy — lepszypsi st. wyższy od dobry a) w zn. 1: Najlepsi przyjaciele, synowie. Mieć dla kogoś najlepsze uczucia. Rozstać się z kimś w najlepszej zgodzie. Był lepszy dla przyjaciół niż dla rodziny. b) w zn. 2: Mieć najlepsze intencje. ◊ Mimo najle …   Słownik języka polskiego

• pochlebnie — pochlebnieej 1. «pozytywnie, dodatnio, z uznaniem» Wyrażać się o kimś, o czymś pochlebnie. 2. «schlebiając, mając na celu przypodobanie się» Mówił o nim nie tylko dobrze, ale i pochlebnie …   Słownik języka polskiego